| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 |
| 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 01 |
Na oślą łączkę nas poślą
Nie widać już stąd horyzontu
Niebo idealnie niebieskie
A na nim złota mgła
Kwiaty duszą swoją intensywnoscią
Wokół nas tylko zabójcza cisza i bzyczenie natrętnych pszczół
Które niezmordowanie wstają codziennie do pracy
Utoniemy zachłyśnięci tym światłem
Słońce wessie nas w siebie
I staniemy się częścią opalizującej nieskończoności.
Pełno gniazd w zaroślach
pełno gronostajów
za złe nam mają że żyjemy
A my tylko i aż huśtamy się na lianach
Noc nas zastanie na zabawie
W ciemne knieje pójdziemy
Nie zidentyfikują szczątek
Będziemy panami ziemi, z gitarą i wzmacniaczem
Ponad ośnieżonymi szczytami będzimy wirować w fioletowym zimnym zmierzchu
wspominać czas gdy byliśmy młodzi
Dropsika mu daj
kołnierzyk wyprostuj
napraw życie
On nie czuje się z tym pewnie
ale nic już mu innego nie zostało
Chodzi rozgranymi drogami
w krótkich spodniach
pisze do mnie wieczorami smsy
Rozmyśla przy lampce naftowej
i pali papierosa
Spotkać się z człowiekiem który sprzedał świat
Chodził po przedmieściach
bohatego amerykańskiego miasteczka
próbował zapomnieć swoją niedolę
grał na gitarze dla zebranych przy ognisku
chciał przehandlować swoją duszę z diabłem
Ale melancholia go złapała i nie puściła
życie zapadło się w sobie
W dniu w którym podpalił stację benzynową
zobaczył purpurowy zachód słońca
i usłyszal dźwięki starej melodii
która zapowiedziala że sprzeda świat
Obawiają się mnie
na szczudłach chodzą
Lepkie cienie przy ścianach
Podsłuchują gdy gram w scrabble
Rzucę im kość życia
i pochwycą ją w zęby
Na trawie się pasę całymi dniami
i na nic nie zważam
choć zamknięta w gorsecie ukłonów