Zabierz mnie do siebie

Zabierz mnie do siebie.

Do jasnego punkcika okna

Ponad wieczorną ulicą.

Nie będę już musiała mówić.

Nie będę już musiała zachwalać samej siebie.

W dole pozostawię

Natrętne spódnice i precle.

W ciasnym mieszkaniu

Zatopię palce w

Twych ciemnych lokach.

Miękki czarny wodospad

Spłynie mi do gardła

I uniesie w nocne niebo,

Na którym tylko jedna gwiazda:

Wenus – Twoja bogini.