*****

Nie widzę kostuchy.

Zatrzasnęła się w windzie i szpera w zamku.

Nie zdąży po mnie przyjść.

Wychyliłam już czarną polewkę do dna, siedząc sama w kuchni.

Podamy sobie ręce, napijemy się kawy i popatrzymy na siebie bez słów.

Będę się starała odgadnąć, czemu jej czarny kaptur skrywa ciemność.

Ona postara się odgadnąć, czemu ciemność skrywa moje serce.